BEKİR COŞKUN’U YİTİRDİK…

Bekir COŞKUN !…

1978’ten bu yana sürekli yazı yazdı..

O bir köşe yazarı idi..

Bekir COŞKUN’U yitirdik..

*

Ben 78’den bu yana Bekir coşkun’u okuyan biriydim..

Ve de benim saygı duyduğum biri idi..

Sabit küçük bir köşesi vardı…

Her konuyu sabit köşesine sığdıran idi..

Beş on cümle ile anlatılacak bir olayı….

Bir cümle ile anlatandı….

Onun her cümlesi bir paragraf idi..

Şiir niteliğinde yazar idi..

Yazıları bir solukta okunur idi..

Okuma alışkanlığı olmayan ülkemizde…

Her insan Bekir Coşkun’u okur idi…

Yazıları kısa ve öz idi..

Aynı şekilde İlhan Selçuk yazar idi…

Ben her iki yazarı örnek aldım..

*

Bekir Coşkun köşe yazarı idi…

Kitap yazma olayına hiç girmedi..

Bir tek kitap yazdı. 

O da “Başın Öne Eğilmesin” kitabı…

*

O kelimelerin efendisi idi.. ..

İlkeli, yürekli, namuslu bir  kalem idi..

İlkelerinden hiç taviz vermedi……

İktidarların hiçbirine boyun eğmedi..

Eğilmedi, bükülmedi ve de korkmadı….

Ve de kalemini hiç satmadı…

*

Bedel ne ise onu ödedi !..

Eğilmedi ve de bükülmedi..

Ve de kalemini satmadı…

*

Tehdit edildi, evi kurşunlandı……

Mahkeme koridorlarında çileler çekti…

Defalarca yargılandı..

Ama; Koca yürekli Bekir Coşkun !..

Korkmadı ve de kalemini satmadı..

Bildiği yolda yürümeye devam etti…

*

Bedel ne ise ödedi !..…

Eğilmedi ve de bükülmedi..

Kalemini hiç ama hiç satmadı..

1978 Günaydın Gazetesinde “Dokuzuncu Köy”

Kovuldu !..

1987 “Onuncu Köy” Sabah Gazetesi !..

1993 Hürriyet Gazetesi  !…

2009 Haber Türk Gazetesi !…

2010 “Onuncu Köy” Cumhuriyet Gazetesi !..…

Ve de 2013’ ten bu yana Sözcü Gazetesi….

*

Ve de bugüne dek sürekli yazdı…

*

Bekir COŞKUN’UN dört aşkı vardı…

*

Biri doğa ve deniz aşkı…

İkincisi hayvan aşkı….

Kimsesiz sahipsiz hayvanların aşkı..

Köpeği “Pako” aşkı.

*

Diğeri de eşi Andree aşkıydı…

*

En büyük aşkı ise ATATÜRK aşkı idi..

*

Kalemini satmayan Bekir Coşkun Ağabey…

Sen sonsuzluğa uğurlanırken iken…

Ülke insanı gözyaşına boğuldu…

Seni unutulmazlar defterine yazdı…

Benden söylemesi…